 |
| Akcja Europejska Ruch na rzecz wolnej Europy |
Zdaniem założyciela ruchu –
Bernharda Schauba nie wszystko stracone, choć tak wydaje się, analizując
sytuację wewnętrzną Europy. Europejscy zwycięzcy ostatniej wojny utracili swoje
imperia kolonialne, a rdzenni Brytyjczycy i Francuzi stanowią coraz bardziej
mniejszość w swoich krajach. Sytuacja geopolityczna jest w wielu wypadkach
nadzwyczaj korzystna. Dzieje sowieckiego imperium należą do przeszłości.
Sytuacja Rosji daleka jest od propagandowego obrazka pokazywanego w mediach.
Chińczycy osiedlający się na obszarze syberyjskim Rosji tworzą już enklawy
zdolne do odgrywania takiej roli jak mniejszość turecka w Niemczech, czy
pólnocnoafrykańscy imigranci we Francji lub Azjaci w Wielkiej Brytanii i
Holandii. Sytuacja ta, stymulowana przez lewicę i posiadająca wieloletniego
strażnika wielokulturowości w postaci amerykańskiej „nieświętej trójcy” –
Pentagonu, Wall Street i Hollywood, stanowiła jeden z celów budowy Nowego Ładu
Światowego. W imię Novus Ordo Saeculorum stymulowane są zmiany w polityce
finansowej, demograficznej, społecznej.
Akcja Europejska wzywa do
wspólnego wysiłku Europejczyków, prowadzącego do wyzwolenia kontynentu i
odrodzenia cywilizacji. Do odbudowy Europejskiego Imperium, wytyczonego przez
wezwanych na patronów walki o niepodległość Europy – Miltiadesa, Leonidasa,
Scypiona, Aecjusza, chana Bułgarii Terweła, Karola Młota, Cyda, Jana III
Sobieskiego i ks. Eugeniusza Sabaudzkiego. Apel kierowany jest do jasnych
umysłów i odważnych serc europejskiej młodzieży. Wezwanie rzucone z Niemiec
znalazło odzew w Austrii, Szwajcarii, Francji, Czechach, Bułgarii i w innych
krajach Europy, gdzie hasła Akcji Europejskiej padły na podatny grunt i stały
się inspiracją do wysunięcia swoich narodowych postulatów politycznych.
Czas jest odpowiedni.
Biurokratyczny kaganiec Unii Europejskiej pęka na naszych oczach, a
zaatlantycki hegemon od kilku ostatnich lat wycofuje swoją bezpośrednią
kuratelę nad Europą.
Przykładem dla Europy jest
Hiszpania czasów rekonkwisty. Kto opowiada się za słowem i czynem, ten należy
do europejskiego wyzwoleńczego ruchu – czytamy w manifeście Akcji Europejskiej.
Do wyboru: albo rekonkwista, albo REQUIEM!
Akcja Europejska ogłosiła swoje
podstawowe cele polityczne, które stanowią najważniejsze zadania do realizacji
w chwili obecnej (zostały one opublikowane w broszurze Schauba pt. „Die
Europäische Aktion. Aufbau und Ziele der Europäischen Freiheitsbewegung”,
stanowiącej przemyślenia niemieckiej części Akcji).
Wszystkie cele są
pozaparlamentarne i bezpartyjne. Akcja zbiera pod swoimi sztandarami tych, dla
których ideały wielkości Europy są bliskie. Dąży do budowy nowych elit
politycznych w Europie poprzez działania edukacyjne i informacyjne w bliskich
ideowo środowiskach.
- Powrót do „wolności słowa”.
Wolność wypowiedzi, informacji,
badań historycznych jest zagrożona przez sztywny kaganiec lewicowych zakazów
definiowanych jako tzw. „prawa antyrasistowskie” itp. Należy powrócić do
wcześniejszego pojmowania wolności wypowiedzi, która nie dyskryminuje
wypowiedzi politycznie niewygodnych. Wrogiem politycznym jest „polityczna
poprawność”.
- Bezwzględne wycofanie wszystkich obcych wojsk z
Europy.
Dotyczy to wszystkich jednostek
amerykańskich, na takich samych zasadach, jakie dotyczyły wojsk sowieckich.
- Zatrzymanie imigracji uchodźców spoza europejskiego
obszaru cywilizacyjnego oraz rozpoczęcie humanitarnego procesu
repatriacji.
Europa powinna wspomóc działania
polityczne, gospodarcze i humanitarne, które pozwolą na skuteczną walkę z
nędzą, głodem i innymi plagami w krajach, z których pochodzą uchodźcy.
Repatriacja jest mało prawdopodobnym scenariuszem, ale zgłaszają ją zgodnie
wszystkie ruchy populistyczno-prawicowe w Europie. Należy ją chyba rozpatrywać
w kategoriach hasła politycznego.
- Powrót do zasad suwerenności państwowej i
narodowej.
Niemieccy zwolennicy idei Akcji
Europejskiej powtarzają, że wymagane jest przekreślenie zasad 1945 roku, czyli
układu jałtańsko-poczdamskiego (narzuconego przez pozaeuropejskie mocarstwa),
ułożenie relacji pomiędzy narodami europejskimi na zasadzie pokojowego
współdziałania, dające gwarancję wygaśnięcia wzajemnych wrogości. Schaub
postuluje podpisanie pokoju kończącego II wojnę światową. Ostateczne ustalenie
ładu politycznego w Niemczech i Austrii, które są sztucznymi tworami powstałymi
z woli nowych okupantów na gruzach pokonanej III Rzeszy to postulat stawiany
przez dużą część antysystemowej niemieckiej prawicy traktującej RFN jak twór
obcy i pozbawiony suwerenności.
- Budowa konfederacji europejskiej.
Prawdziwy traktat pokojowy
pomiędzy państwami europejskimi, który pozwoli na rozwiązanie NATO i likwidację
UE. Powołana do życia Konfederacja Europejska posiadałaby jako sojusz (coś w
rodzaju Związku Panhelleńskiego) uprawnienia w dziedzinie wspólnej polityki
zagranicznej i obronności. Reszta pozostawać powinna w gestii europejskiej
„polis”. Uwaga! Akcja postuluje dążenie do ścisłej współpracy z Rosją.
- Czyste pieniądze, czytelne media!
Akcja dąży do odcięcia związków
finansowych od ukrytych powiązań międzynarodowych. Z tego powodu banki powinny
podlegać kontroli i być prowadzone przez organy państwowe. Prawo do
funkcjonowania banków komercyjnych powinny podlegać ścisłej kontroli państwa.
Ich działalność powinna przynosić korzyść gospodarce, społeczeństwu i kulturze
narodowej. Media powinny znajdować się w rękach jednoznacznie rozpoznawalnych i
posiadających zaufanie społeczne. Tylko w ten sposób można zapewnić wolność i
różnorodność mediów, zagrożonych przede wszystkim przez działanie ukrytych
koterii politycznych czy niejawnych powiązań finansowych „grup trzymających
władzę”.
- Powrót do Tradycji – koniec z kulturą dekadencji i
niszczenia środowiska naturalnego.
Pojawienie się Akcji Europejskiej
zwiastuje koniec dla gnijącej kultury cywilizacyjnego schyłku. Akcja wiąże
przerwaną nić przeszłości z przyszłością europejskiej cywilizacji. Postuluje
ochronę rodziny, popiera zdrowe kształtowanie młodego pokolenia, ochronę
dziedzictwa, jakim jest przyroda i środowisko naturalne, popiera rolnictwo
ekologiczne. Celem jest wspieranie inicjatyw, które nie potrafią poradzić sobie
z doskonale zorganizowanymi mafiami w medycynie, transporcie, energetyce i
komunikacji. Dla Akcji Europejskiej nie jest najważniejszy zysk, a wielkość i
pomyślność Europy.
Czas zatacza koło. Prawica w
Europie stoi przed takim samym wyborem jak greckie polis w czasach
poprzedzających wyprawy Aleksandra Wielkiego – słabe, poniżone i podzielone
greckie polis, bez nadziei na zmianę sytuacji, stojące naprzeciw potężnej
Persji. Wybór podobny do tego sprzed stuleci: udział w demokratycznym teatrzyku
cieni, którego dyrygentem okazuje się zawsze jakiś sprzedajny Demostenes, albo
burzliwe ryzyko przyszłości z możliwością budowy nowego imperium. Albo requiem,
albo rekonkwista!
Otto Kreczmar