Wielkie nadzieje
stopione w ogniu codzienności. Wielkie ambicje rozpuszczone w kwasie
zniechęcenia. Każdy krok, każda minuta boleśnie i konsekwentnie zmierza do
wypełniania tego co zostało kiedyś zapisane. Wosk nie zastąpi stali. Dobre intencje
nie zastąpią nadziei.
Zagubiony Odyseusz
trafił do krainy Lotofagów. Wyrzucony na brzeg, sponiewierany przez życie,
zagubiony i niepewny, złamany tęsknotą został wydany wraz ze swoimi ludźmi na
słodką pokusę zapomnienia. Skosztuj kwiatu i jego ziaren. Skosztuj jego
słodkiego smaku, dającego ukojenie i zwalniającego z dalszej życiowej
szarpaniny. Zapomnij i rozkoszuj się lekkością ramion pozbawionych
przygniatającej odpowiedzialności. Zapomnij... i pozbądź się nadziei, która
ostrogami siecze boki.
