Strony

środa, 7 marca 2012

CasaPound, „faszyzm trzeciego tysiąclecia”?


Powstałe w 2003 roku CasaPound bywa określane przez swoich zwolenników jak i przeciwników „faszyzmem trzeciego tysiąclecia”. Ruch nie koncentruje się na klasycznym podejściu do polityki, lecz kładzie nacisk na walkę w obrębie kultury oraz wspieranie barwnego melanżu społecznych inicjatyw swych członków. Łączy z powodzeniem cechy skrajnej prawicy z elementami anarchizmu.

Wśród inicjatyw podejmowanych przez CasaPound odnotować warto organizowanie pomocy walczącym o wolność chrześcijańskim Karenom prześladowanym przez lewicową birmańską juntę, oraz organizację i udział w misji humanitarnej w Kenii. Już te dwa wspomniane projekty nicują ewentualne próby ustawiania politycznie poprawnego frontu przeciwko CasaPound z zarzutami rasizmu i ksenofobii na czele. Mimo to, włoskie lewactwo zazdrosne o powodzenie takowe inwektywy kieruje pod adresem tego nowoczesnego ruchu politycznego. Pomimo wielu inicjatyw CasaPound to ruch radykalnego protestu, skomponowany na zasadzie prostego przepisu Pierre’a Drieu la Rochelle: „Nie będziemy walczyć o to czy o tamto, będziemy walczyć przeciw wszystkiemu”.
Gianluca Iannone podczas misji humanitarnej w Birmie
Symbolem CasaPound jest żółw, symbolizujący długowieczność i powolną, ale skuteczną konsekwencję w dążeniu do celu. Żółw na pierwszy rzut oka jest zwierzęciem powolnym. Panuje przekonanie, że porusza się niezdarnie. Ale wiemy, że żyje długo, jest witalny i czas pracuje na jego korzyść. Jest konsekwentny i uparty, tak jak działacze ruchu. Niesie na plecach swój dom, który w hasłach głoszonych przez CasaPond  jest najważniejszym postulatem społecznym. Reprezentuje prawo każdego obywatela do posiadania własnego domu, który stanowi podstawę ekonomicznej i socjalnej stabilizacji zdrowego i sprawiedliwego społeczeństwa. Cztery czarne i cztery białe strzałki reprezentują porządek i jedność ruchu.
Portal Alternative Right zamieścił interesujący wywiad z liderem i założycielem CasaPound, Gianlucą Iannone. Nazwa ruchu, który posiada już w Europie Środkowej i Wschodniej swoje kontakty i wpływy  odwołuje się do idei głoszonych przez poetę Ezrę Pounda. Poglądy i życie Pounda stanowią punkt odniesienia dla wszystkich działaczy formacji. Poeta i teoretyk ekonomii został po 1945 roku za swoje bezkompromisowe poglądy aresztowany. Był obwożony po Italii w klatce na zwierzęta, zamknięty w więzieniu, a ostatecznie osadzony w zakładzie psychiatrycznym. W odosobnianiu spędził 10 lat. Dla Gainluca Iannone postępowanie z Poundem jest kwintesencją „demokratycznych zapatrywań”, którym z całą stanowczością przeciwstawia się CasaPound. Tyle wysiłku demokracja włożyła w uciszenie jednego człowieka. Wszystko po to, aby go zniszczyć fizycznie, aby raz na zawsze zamknąć mu usta.
Reportaż z manifestacji zorganizowanej przez CasaPound w Rzymie 25 listopada 2011 r.
Materiał w języku włoskim i francuskim.
Zdaniem Iannone podział na lewicę i prawicę odzwierciedla nieaktualną wizję polityki, promowaną przez parlamentarne oszustwo społeczne. Lider CasaPound zwraca uwagę na oddolną, spontaniczną potrzebę stworzenia czegoś nowego. Jego ruch zaczyna swój marsz na politycznej prawicy, aby objąć ostatecznie całą scenę polityczną. W ten sposób zamierza zjednoczyć wszystkich niezadowolonych obywateli i ludzi świadomych rozmiarów politycznego oszustwa i pozoranctwa rzekomo opozycyjnego i antysystemowego lewactwa. Skupianie swoich wysiłków na kolejnych wyborach nie ma najmniejszego sensu z wielu powodów. Utrwala system. Nie daje również najmniejszej gwarancji, że wraz z jednym lub dwoma mandatami cokolwiek się zmieni poza składem wyzyskiwaczy społeczeństwa. Remedium na dzisiejszy stan apatii i atrofii społecznej CasaPound widzi w aktywizacji społeczności lokalnych, w tworzeniu wielu różnorodnych ośrodków wspierających, wykorzystujących talenty swoich działaczy i aktywnych społecznie jednostek. Dlatego CasaPound nie koncentruje się na jednej inicjatywie, lecz podejmuje ich wiele równocześnie na różnorodnym terenie społecznym. W nowoczesnej polityce ważne jest tworzenie łatwego dostępu do alternatywnych i prawdziwych informacji oraz zdobywanie terenu. Jeśli cię gdzieś nie widać, to znaczy, że cię tam nie ma – stwierdza Gianluca Iannone. Dlatego jego ruch jest obecny na ulicy, na stadionie, w szkole, na uniwersytecie, w księgarni, w internecie a nawet na szczycie góry. Na tym polega nowoczesna walka polityczna. Na manifestowaniu istnienia i skupianiu tych, którzy jeszcze „żyją” w tej cywilizacyjnej trupiarni. Polityka dla ruchu, to przede wszystkim społeczność oraz codzienna indywidualna walka ze swoimi słabościami, tak aby każdego kolejnego dnia stawać się lepszym.
Trudno znaleźć obszar działalności społecznej, który nie stał się terenem nowej konkwisty tego ruchu społeczno-politycznego. CasaPound zgodnie z poglądem Ezry Pounda uważa lichwę za główną przyczynę zła społecznego: bezrobocia, wojen, a nawet nielegalnej imigracji. Prowadzony przez CasaPound program „Mutuo Sociale” postawił sobie za cel stworzenie publicznej organizacji społecznej zajmującej się budową domów dla rodzin i sprzedaży ich po kosztach budowy, tak aby ludzie nie stawali się współczesnymi niewolnikami systemu bankowego. CasaPound uczestniczy w tworzeniu małych klubów sportowych, dających miejsca pracy i umożliwiających skuteczne wychowanie młodego pokolenia, które lewica wspaniałomyślnie wyrzuciła na ulicę. Pod auspicjami ruchu prowadzone są warsztaty teatralne, nauka gry na instrumentach, koła plastyczne, które w ubogich dzielnicach często są jedynymi darmowymi działaniami społeczno-kulturalnymi. CasaPound posiada również ambicje kulturotwórcze, przejawiające się w skupianiu wokół siebie młodych nonkonformistycznych artystów. W taki sposób powstał nowy kierunek artystyczny Turbodinamismo, który stanowi reakcję na współczesną sztukę „sparaliżowaną przez polityczną poprawność”. Prócz tego CasaPound posiada własne wydawnictwo i księgarnie, oraz dużą ilość różnorodnych stron internetowych. Sam Gianluca Iannone jest wokalistą muzycznej grupy ZetaZeroAlfa, będącej równocześnie oficjalną trybuną muzyczną ruchu. CasaPound wspiera i firmuje wiele wydarzeń kulturalnych, takich jak spotkania z autorami, wystawy i spektakle. Zaangażowanie ruchu w działania charytatywne obejmuje zbiórki pieniędzy, pomoc dla sierot i samotnych matek. Jedną z takich akcji jest uruchomienie całodobowej linii telefonicznej „Dillo to CasaPound”, oferującej bezpłatną pomoc prawną dla ubogich rodzin i obywateli.
CasaPound przedstawia ciekawą alternatywę dla europejskiej radykalnej prawicy, którą w wielu krajach Europy toczą procesy gnilne. Zapoczątkowany w 2003 roku ruch liczy obecnie ponad 4 tysiące aktywnych członków. W ciągu ostatniego roku uruchomił 33 nowe inicjatywy (puby, księgarnie, centra społeczne, kluby sportowe etc.). Sukces tej inicjatywy pokazuje jak tworzyć nową politykę bez wikłania się w przebrzmiałe podziały partyjne i sztuczne konflikty, a przede wszystkim bez marnowania energii i niepotrzebnego taplania się w demokratycznym bagnie.

Opracował Günter Prien