Ostatnie tygodnie
potwierdzają opinię politycznych obserwatorów o narastającej fali społecznych
protestów przetaczających się przez całą Europę. Nie stanowią już one
odosobnionych zjawisk, ograniczonych do jednego kraju, ale często posiadają
wspólną podbudowę polityczną, wspólne socjalne i polityczne cele. Nierzadko
ulica jednoczy dalekie od siebie ideologicznie organizacje we wspólnej walce
przeciw plutokratycznej władzy Unii Europejskiej. Coraz częściej po prawej i
lewej stronie słychać głośne postulaty ochrony lokalnego rynku, zabezpieczenia
własnej gospodarki, odrzucenia globalnego kagańca i... zapewnienia pracy
„swoim”. Protesty antyoszczędnościowe 14N w Grecji inaugurowała populistyczna i
skrajnie nacjonalistyczna partia Złotej Gałęzi, rzucając hasło usunięcia z
Grecji wszystkich imigrantów, odpowiedzialnych według lidera organizacji za
pogarszający się poziom życia Greków. Nie obeszło się bez aktów przemocy
wymierzonych w obcokrajowców. Ale antyimigranckie hasła od dawna nie stanowią
już rozpoznawalnego elementu skrajnej prawicy. Również nad czerwonymi flagami
związków zawodowych wznosi się coraz częściej hasło: „precz z
imigrantami”.
 |
| Zgodnie oczekiwaniami
ogólnoeuropejski protest 14N wyciągnął na ulice rzesze ludzi. Migawka z Madrytu. |
System znajduje się
w ślepej uliczce biurokratycznego demototalitaryzmu. Niezdolny jest do
rozwiązania nabrzmiałych problemów. Demokratyczne struktury państwa
centralistycznego nie mogą wystąpić przeciwko sobie, przeprowadzając
odchudzenie biurokracji, likwidację niepotrzebnych struktur administracyjnych,
ograniczenie wydatków centralnych. Intratne posady, miejsca pracy w urzędach,
stanowiska oferowane przez władzę stały się świętą krową establishmentu,
stanowiąc łup polityczny, poddawany co kilka lat zwycięskiemu podziałowi.
Oszczędności potrzebne do dalszego trwania systemu poszukiwane są w kieszeniach
coraz bardziej zubożałych obywateli. A liczba tych aktywnych zawodowo i
opłacających coraz wyższe podatki z roku na rok jest mniejsza. Brak zdolności
do reorganizacji i odchudzenia wydatków nie wróżą dzisiejszym brukselskim i
miejscowym elitom nic dobrego.
 |
| Stop! Krzyczą związkowcy i lewica w Wielkiej Brytanii |
Kolejne ekipy
sprawujące kadencyjną władzę odsuwają widmo politycznego bankructwa systemu
liberalnego, spiętrzając problemy i pozostawiając je w spadku kolejnym ekipom,
czego najbardziej czytelnym przykładem są aktualne kłopoty hiszpańskiego rządu.
Na salonach króluje niepodzielnie hasło: „po nas choćby i potop”, „to nie nasza
wina”, „rząd się wykarmi”. System zjada siebie. Z uśmiechem na twarzy.
Widmo rewolucji
krąży nad Europą?
 |
| Hiszpański kryzys z gigantycznym bezrobociem młodzieży i pogarszającymi się warunkami życia pogłębia tendencje odśrodkowe w kraju. |
 |
| W trakcie tłumienia ostatnich protestów hiszpańska policja nie przebierała w środkach „prewencyjnych”. |
 |
| W Hiszpanii i Włoszech doszło do bitew ulicznych. |
W wielu krajach Europy trwają protesty i strajki przeciwko posunięciom oszczędnościowym i reformom ekonomicznym
W środę w całej Europie trwają strajki przeciwko posunięciom
oszczędnościowym i reformom ekonomicznym. We Włoszech doszło do starć
policji ze studentami i uczniami. W ruch poszły kamienie, petardy i
świece dymne. Służby odpowiedziały gazem łzawiącym i pałkami. Podobnie
było w Hiszpanii, gdzie aresztowano 42 osoby. W Belgii i Portugalii trwa
tymczasem strajk generalny. Protestują też Grecy i Polacy.
Gorąco w Hiszpanii
Według głównej centrali związkowej UGT w środowej akcji, już drugiej w tym roku, uczestniczy niemal 100 proc. zatrudnionych w przemyśle motoryzacyjnym, energetycznym, stoczniowym i budowlanym.
W Barcelonie grupy związkowców podpalały opony przed wejściem na rynek handlu hurtowego Mercabarna. Z kolei w Madrycie setki młodych ludzi już od północy przy dźwiękach syren i gwizdków blokowały główne arterie. Skandowali: „Strajk generalny” i „Nie boimy się”.
Przedstawicielka MSW poinformowała, że zużycie energii elektrycznej, co jest wskaźnikiem aktywności przemysłowej, spadło w środę o 11 proc. w stosunku do wartości w zwykły dzień roboczy. Jej zdaniem strajk jest prawie niewidoczny np. w handlu.
Pod koniec dnia w Madrycie planowane są dwie wielkie manifestacje – jedna zwołana przez związkowców, a druga z inicjatywy ruchu oburzonych. W pogrążonej w kryzysie Hiszpanii, gdzie bezrobocie wzrosło do ponad 25 proc., to już drugi strajk generalny od dojścia do władzy niemal rok temu konserwatywnego rządu Mariano Rajoya. Naciskany przez europejskich partnerów rząd Rajoya musi do 2014 roku znaleźć oszczędności w wysokości 150 miliardów euro. Z kolei w Belgii trwa 24-godzinny strajk pracowników kolei, który doprowadził do wstrzymania wielu połączeń krajowych i zagranicznych. Nie kursuje m.in. pociąg dużych prędkości między Belgią a Niemcami, a na trasach łączących Belgię z Francją i Holandią spodziewane są opóźnienia. Normalnie funkcjonuje jedynie pociąg Eurostar do Anglii. W środę rano w Walonii na południu kraju nastąpił całkowity paraliż transportu kolejowego, a we Flandrii kursują tylko nieliczne pociągi – podała agencja Belga. W stolicy kraju, Brukseli, tramwaje i autobusy nie wyjechały z zajezdni – informuje radio RTBF. Bijatyki we Włoszech W Rzymie i Mediolanie doszło z kolei do ciężkich starć manifestujących uczniów i studentów z policją. W centrum Wiecznego Miasta manifestanci starli się z policją podczas marszu w kierunku kancelarii premiera, Palazzo Chigi. Obrzucili funkcjonariuszy kamieniami. Kilku policjantów zostało rannych. Wtedy policja przy pomocy ciężkich wozów i gazów łzawiących podjęła próbę rozproszenia manifestantów, rzucających butelkami, petardami i świecami dymnymi. Panika wybuchła zarówno wśród kierowców uwięzionych w dymie i w korku samochodach, jak i nieletnich manifestantek, uciekających przed policją. W innych włoskich miastach na ulice też wyszły tysiące młodych ludzi pod hasłami: „Szkoła należy do wszystkich” i „Nie dla wyprzedaży szkoły publicznej”. Studenci, których osobny pochód wyruszył spod uniwersytetu La Sapienza, trzymali wielki transparent: „Jesteśmy zbuntowaną Europą. Nie jesteśmy wam nic winni”. W Mediolanie studenci i uczniowie szkół średnich obrzucili kamieniami i farbami witryny banków. Interweniowały siły policji. W Turynie wraz z młodzieżą szli w pochodzie nauczyciele. Niektórzy jego uczestnicy rzucali jajkami i świecami dymnymi. W całych Włoszech zorganizowano około 100 demonstracji. Obok młodzieży szkolnej i uniwersyteckiej uczestniczyli w niej również pracownicy budżetówki, między innymi transportu i służby zdrowia. Grecki urzędnik robi sobie wolne W Grecji pracownicy sektora publicznego na kilka godzin odeszli od stanowisk pracy. Na czas strajku zamknięte zostały szkoły i ministerstwa, a dziennikarze w tym czasie nadawali tylko wiadomości dotyczące protestów odbywających się tego dnia w Europie. Koło południa w centrum Aten rozpoczęła się też zaplanowana demonstracja przeciw rządowej polityce drakońskich oszczędności. Paraliż Portugalii W całej Portugalii od północy trwa strajk generalny. Do 24-godzinnego protestu przystąpili w pierwszej kolejności strażacy, metro oraz pracownicy kolei i promów na rzece Tag. We wtorek przed północą stanęło metro w Lizbonie. Jego pracownicy ogłosili strajk na dwie godziny przed planowanym zamknięciem czterech linii. Przed północą ograniczono ruch pociągów podmiejskich oraz dalekobieżnych na terenie Portugalii. Komunikacji zastępczej nie zapewniono również w transporcie miejskim w Lizbonie oraz Porto, gdzie po północy z zajezdni nie wyjechały autobusy. Polska też wyszła na ulice W Polsce pięć pikiet zorganizowało w środę OPZZ. Związkowcy demonstrowali w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu, Wrocławiu i Katowicach. Protestuje także Sierpień ’80. W środę z inicjatywy Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (ETUC) obchodzony jest europejski dzień akcji związków zawodowych i solidarności na rzecz kontraktu socjalnego dla Europy. Artykuł ukazał się na portalu LosyZiemi.pl (za: Losy Ziemi) |