Tyrol – droga do wolności.

Wolność – Europa – Tożsamość

To jest już pewne, że na naszych oczach odchodzą w polityczny niebyt współczesne „wielkie” demokratyczne narody, będące skutkiem procesów zapoczątkowanych przez rewolucję francuską. Stary świat odchodzi do lamusa, ale nie znaczy to, że kończy się era wspólnot etnicznych, nacjonalizmów i mocnej identyfikacji terytorialnej. Wręcz przeciwnie. 

Publicysta konserwatywno-rewolucyjnego portalu Die Blaue Narzisse Lukas Steinwandter przypomina jeden z obszarów takiego pulsującego i wzmożonego przeżywania swojej tożsamości regionalnej. Dodajmy, przemilczanego z premedytacją w oficjalnych mediach, ze względu na wrogą postawę polityczną wobec demokratycznego establishmentu. Regionem tym jest Południowy Tyrol, nazywany humorystycznie przez włoski system biurokratyczny Górną Adygą.

Kiedy budzi się krew wojownika

Return your revolt into style

Fukushima, Hitachi, manga, anime, Tokio, Toyota, sushi, Hiroszima...

Jaka jest Japonia? Odgadnie tylko ten, kto poznał ją z bliska. Daleka jest od romantycznego uniesienia oczytanego teoretyka. Aby odnaleźć dawną Japonię, trzeba szukać intensywnie i dokładnie. Niekiedy długo i wytrwale. Ale to świat warty spotkania. Bliski i daleki Europejczykowi.

Świat gejszy, kobiet-motyli, których życie nie jest odległe od ulotnego bytu delikatnego owada. Świat obcy już europejskim wyobrażeniom, oparty na etyce kastowej znanej tylko z dawnych wieków. Spotkanie z gejszą to jak spotkanie z pilotem Cesarskiej Marynarki Wojennej, gotowym do spektakularnego przeprowadzenia swojego zadania. To świat ubiegłych stuleci, który trwa pośród zgiełku nowoczesności. Nie ma on nic wspólnego z ochlokratycznymi wyobrażeniami przeciętnego „gajdzin” („gaikokujin” – cholerny obcokrajowiec).

Życzenia Wielkanocne

„To drzewo pochodzi z drzewa życia przecie,
Bo nosi tak szlachetny owoc, samo życie”.

 

Angelus Silesius

(tłum. K.A. Jeżewski)

Z okazji Wielkanocy Czytelnikom życzymy Łask, jakie się stały naszym udziałem za sprawą Zwycięstwa Chrystusowego.

Załoga „U-bootenlandu”

Flamandzka rekonkwista Anke Van dermeersch

Anke Van dermeersch

Prawicowy Blok Flamandzki (Vlaams Belang) należy do organizacji zachodnioeuropejskich najbardziej konsekwentnych w obronie etnicznej tożsamości Europy. O ile narodowe partie zachodnioeuropejskie toną w liberalnym bełkocie, budując swój wizerunek w oparciu o zmienne sondaże wyborcze, to partia Filipa Dewintera uparcie podkreśla prawdę, że meczety nie pasują do europejskiego krajobrazu, a muzułmanie lepiej wyglądają na tle palm daktylowych i wielbłądów niż antwerpskich kamieniczek. Lewica i liberalna kamaryla nienawidzi Vlaams Belang, starając się partię zdyskredytować, ośmieszyć, oskarżyć o separatyzm, faszyzm, rasizm i ksenofobię. Jedno jest pewne Flamandowie są bardziej zdecydowani w obronie etnicznego oblicza Europy niż np. francuski Front Narodowy.

Darkwood - Wintermaerchen

Pieśni z Noirmoutiers